Sevilay Kaygalak Kent Çalışmaları Makale Ödülü sahibini buldu

Praksis dergisinin bu yıl ilk kez düzenlediği sevilay kaygalak kent çalışmaları makale ödülü, dün online platform üzerinden gerçekleştirilen tören ile sahibini.

BEĞENDİM

Türkiye’nin önde gelen akademik mecmuası Praksis tarafından tertip edilen Sevilay Kaygalak Kent Çalışmaları Yazı Mükâfatü’nün sahibi, İzmir’de bir gecekondu semtinde kuşaklararası eğitim ve iş tercilerini ele alan “Gecekonduda Eğitime Kuşaklararası Yaklaşım: Hudutlar, Temenniler, Seçimler” isimli yazısı ile İstanbul Gelişim Üniversitesi’nden Dr. Öğr. Abonesi Leyla Bektaş Ata oldu. Merasim koronavirüs pandemisi sebebiyle ihtiyat emelli dün online platform üzerinden asıllaştırıldı. Merasim evveli duygularını paylaşan Dr. Öğr. Abonesi Ata, “Bu mükâfata layık olmak benim için mutluluk verici bir gidişat. Sosyal bilimler alanında bu cins mükâfatlar çok hudutludur. Yaptığım kalitesel araştırmanın mükâfat alması benim için çok bedelli” dedi.

Gecekondu semti iki kuşak üzeninden incelendi
Araştırma hakkında bilgi veren Ata, “Üzerinde çalıştığım gecekondu semtinde Doğu Anadolu, İç Anadolu ve Güneydoğu Anadolu, İç Ege’den göç eden insanları birinci kuşak olarak ele aldım. Bu grup, eğitimle ilişkisi kısıtlı olan, bir hayliyi ilkokul mezunu insanlardan oluşuyor. Bu grubun çocukları olan daha çok 20 ila 40 yaş arasındaki fertleri ise ikinci kuşak olarak adlandırdım ve çalışmamı iki kuşak üzerinden hakikatleştirdim. Çalışmada ikinci kuşağın eğitimle ilişkisini, gecekondu bölgesinden kent fakiri olarak eğitim imkânlarına ulaşımını ve eğitim üzerinden sınıfsal hareket imkânlarını ele aldım” diye konuştu.

“İş tercihleri alaka ve maharetlerine müteveccih değil”
Araştırmada elde ettiği bilgilere de değinen Ata, “İkinci kuşak fertler gecekondu bölgesinde yaşamaktan dolayı eğitim imkânlarına denksiz katıldıklarını düşünüyorlar. Gecekondu bölgelerinde eğitim kalitesinden de hoşnut değiller. Daha prestijli okullara gitmeyi hak kazansalar dahi bu okullarda talebe olmaktan çekiniyorlar. Bu okullarda sosyalleşmenin gerektirdiği sosyoekonomik imkânlara sahip değiller. Bu gidişat gençlerin eğitim yaşamına katılırken okul seçimlerini denetlemelerine neden oluyor. Bunun yanı gizeme aileler çocuklarının kısa yoldan, masa başı bir iş sahibi olmasını istiyor. Bu sebeple de çocuklarını çoğunlukla iş liselerine yönlendiriyorlar. İş liselerinde ise kısım seçimi yarıyılın ön tasarıda olan işlerine müteveccih oluyor. Nitekim bakıldığında 80’li ve 90’lı senelerde doğanlar için muhasebe kısmı baskın. Daha sonra bilgisayar ve bilişim kısımları öne çıktı. Ayrıca iş seçimlerinde ikinci kuşaktaki fertlerin alaka ve maharetlerine göre değil de yarıyılın ruhunu tutmaya dönük bir yol izleniyor. Zira bu gruplar muhtaçlıkla çaba ediyor ve çocuklarının üniversite eğitimi gerektirmeden iş sahibi olabilmelerini umursuyorlar. Eğitime parçalayan bütçeleri de kısıtlı. Fakat genel olarak bakıldığında bu gruptaki fertlerin çok galibiyetli geçmeyen lise yaşamı yaşadıklarını ve eğitim gördükleri alanlarda istihdam edilmediklerine tanık oluyoruz. Eğitimleri iş yaşamıyla örtüşmediği için de ciddi anlaşmazlıklar alana geliyor” biçiminde konuştu.